Pride: van Stonewall-revolte tot glittermeute – en waarom Nicola Ebbink een frisse draai geeft

Pride vindt haar oorsprong in de protesten na de politie-inval in de Stonewall Inn op 28 juni 1969, in New York. Transactivisten zoals Marsha P. Johnson en Sylvia Rivera vochten terug, wat leidde tot protestmarsen in juni 1970 in New York, Chicago en Los Angeles. Een jaar later volgde de eerste officiële Pride in Londen in 1972. Het ging toen niet om regenboogvlaggen, maar om zichtbaarheid, zelfbeschikking en gelijke rechten.

Hoe is Pride door de jaren geëvolueerd?

Wat ooit begon als een radicale strijd tegen discriminatie, groeide uit tot een globaal fenomeen: feestparades in honderden steden, workshops, herdenkingen en feestjes. Tegenwoordig zijn er miljoenen mensen in Pride-parades wereldwijd. Pride is stevig verankerd in juni als Pride Month.

Wordt Pride te “the‑over‑top”?

Steeds meer critici – ook binnen de LGBTQ+-gemeenschap zelf – waarschuwen dat Pride te commercieel, te heteronormatief en te ver verwijderd raakt van haar activistische wortels. In steden als Londen en Toronto groeit het verzet tegen corporatisering: grote sponsors domineren paraderoutes en marginaliseren kleinere communitygroepen. Bewegingen zoals Gay Shame en Critical Pride pleiten voor terugkeer naar solidariteit, radicale activatie en inclusiviteit.

Kritiek vanuit de gemeenschap zelf

Onder invloedrijke stemmen klinkt: Pride verwordt tot “pinkwashing” – een marketingtool zonder inhoud. LGBTQ+-leden uit minderheidsgroepen voelen zich steeds vaker buiten spel gezet. Zij willen geen festival, maar terug de straat op voor echte verandering.

Wat deed influencer Nicola Ebbink?

Een recente contentpost van Nederlandse influencer Nicola Ebbink ging viraal. Zij toonde dat Pride ook voor hetero-kerels leuk kan zijn – zonder over de top te gaan. Een outfit met regenboogconcept, en een glimlach die herinnert aan inclusie in plaats van corporatie. Haar actie voelde fijn herkenbaar en minder activistisch geladen.

Onze mening

Natuurlijk is Pride nog altijd belangrijk — voor emancipatie, zichtbaarheid en solidariteit met gemarginaliseerde groepen. Maar als het uitmondt in commercië­le spektakels waar politieke inhoud verdwijnt, verliest het zijn boodschap. Nicol's simpele, luchtige insteek – ook inclusief hetero’s – voelt fris, inclusief én herkenbaar zonder activistische overload.

✅ Highlights

• Pride begon als protest in 1969 en is uitgegroeid tot een wereldwijde beweging.
• Tegenwoordig klinkt steeds meer interne kritiek over commercialisering en activistische vervreemding.
• Nicola Ebbink toont dat Pride ook zonder glitterstorm impact kan maken: toegankelijk, vrolijk en herkenbaar.

“Pride mag dansen, demonstreren én delen — zolang het gevoel eerlijk is en ruimte biedt aan iedereen.”